Leksykon Zdrowego Życia
Dieta Szangri-La została stworzona przez profesora z Uniwersytetu Kalifornijskiego o nazwisku Seth Roberts. Napisał on książkę pt. Dieta Szangri-La. Jedz wszystko, nie głoduj, chudnij. Już sam tytuł tego poradnika dokładnie prezentuje główne założenia diety.
Stworzona przez Robertsa dieta Szangri-La opiera się na tak zwanej teorii „set point” (punktu odwołania). W tym wypadku punkt ten stanowi waga, do której organizm stara się naturalnie powracać, ilekroć jego masa zostanie zaburzona.
Według zasady przedstawionej przez autora diety, ludzkie ciało reguluje swoją wagę poprzez zmniejszanie i zwiększanie uczucia głodu. W celu zrzucenia kilku zbędnych kilogramów należy więc pokonać głód. Można tego dokonać za pomocą diety Szangri-La.
Dieta Szangri-La opiera się na kilku prostych zasadach:
Specjaliści od żywienia i dietetyki podkreślają, że nie dysponujemy obecnie żadnymi w pełni wiarygodnymi wynikami badań klinicznych, które potwierdzałyby pozytywny wpływ bezsmakowego pożywienia na hamowanie uczucia głodu.
Podobnie jest z twierdzeniem doktora Robertsa, jakoby smaczniejsze potrawy były bardziej tuczące. Moim zdaniem smak to indywidualna kwestia każdego człowieka i nie można na ten temat wypowiadać się w sposób całkowicie jednoznaczny.
Poza tym powinniśmy uważać na cukier. To powszechnie znana prawda. Dieta Szangri-La zaleca wprowadzanie do organizmu dość sporych ilości cukru, a to może być niebezpieczne dla zdrowia. Zanim ktokolwiek spróbuje tej diety, powinien skonsultować się z lekarzem lub profesjonalnym dietetykiem.
Zalecanie picia wody z rozpuszczonymi w niej 2-3 łyżkami cukru może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Duża ilość cukru przyczynia się do zmniejszenia liczby limfocytów (białych krwinek) nawet o 40%. Tymczasem są one niezbędne do zwalczania chorobotwórczych drobnoustrojów, więc ich niedobór zwiększa ryzyko zachorowania. Co więcej, zaburzenia poziomu cukru we krwi mogą też prowadzić do innych problemów, jak tycie (a przecież z tym mamy walczyć!), migreny, wahania nastroju, etc.
O wiele bezpieczniejsze jest wybranie oliwy (np. oleju rzepakowego) zamiast cukru. Jest ona o wiele zdrowsza, a przy tym ma działanie przeciwzapalne, chroni przed rozwojem chorób układu krążenia, a nawet spowalnia proces starzenia. Jeśli postanowisz skorzystać z diety Szangri-La, wybierz raczej oliwę. To bezpieczniejsze.
Poniżej przedstawię dwie opinie o diecie Szangri-La. Jedna jest moja, a druga – Joanny, mojej wieloletniej przyjaciółki, która miała okazję stosować ten plan żywieniowy.
Ja: przyznaję, że nie testowałam diety Szangri-La na sobie. Zapoznając się z jej zasadami, od razu myślę sobie: to bez sensu. Picie wody z cukrem, czyli jedną z najbardziej niezdrowych substancji, jakie znam, wydaje mi się złym pomysłem. Bardzo złym pomysłem. Wszystko w moim ciele i umyśle buntuje się przeciwko takiemu pomysłowi. Tym bardziej że na temat żywienia pozyskałam na przestrzeni lat dosyć konkretną wiedzę. Cukier od dawna uważam za jednego z największych wrogów człowieka.
Joanna: dieta Szangri-La jest mi znana z osobistego doświadczenia. Stosowałam ją według zaleceń i muszę przyznać, że udało mi się nieco schudnąć (w sumie 4 kilogramy). Niestety, nie wytrwałam w diecie, ponieważ jej stosowanie okazało się dla mnie bardzo męczące. Co ciekawe, nie tylko fizycznie, ale też psychicznie. Zarówno woda z cukrem, jak i z oliwą była dla mnie zbyt ciężkim obowiązkiem. W sumie udało mi się wytrzymać miesiąc i odniosłam wrażenie, że byłam po tym miesiącu wyczerpana jak po maratonie.
Dzięki piciu wody z cukrem i bezsmakowej oliwy, według Robertsa, bardzo szybko można stracić apetyt. W efekcie można drastycznie ograniczyć ilość spożywanych pokarmów, co skutkuje utratą wagi. Dr Roberts, testując dietę Szangri-La na samym sobie, stracił około 15 kilogramów w ciągu trzech miesięcy.
Najważniejsze produkty, które należy wprowadzić do planu żywieniowego, to woda z cukrem lub olejem. Poza tym nie ma potrzeby w żaden sposób modyfikować na siłę sposobu dotychczasowego odżywiania. Nie trzeba liczyć kalorii ani unikać jakichś konkretnych produktów. Woda z cukrem (lub olejem) sprawia, że człowiek jest o wiele mniej głodny i w naturalny sposób zaczyna jeść mniej. W efekcie bez większego wysiłku zaczyna się chudnąć.
Seth Roberts był profesorem psychologii na Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie i emerytowanym profesorem psychologii na University of California w Berkeley. Napisał też bestsellerową książkę pod tytułem The Shangri-La Diet. Był dobrze znany ze swojej pracy oraz prowadzenia eksperymentów na samym sobie. Właśnie w ten sposób odkrył swoją dietę. Poza książką, dr Roberts miał na swoim koncie liczne publikacje w prasie naukowej oraz na swoim blogu (bardzo popularnym swego czasu).
Praca doktora Robertsa została wyróżniona przez magazyny, takie jak The New York Times Magazine czy The Scientist. Był on również współpracownikiem Spy oraz członkiem uniwersyteckiego Centrum ds. Wagi i Zdrowia.
Roberts zmarł 26 kwietnia 2014 roku. Upadł podczas pieszej wędrówki w pobliżu swojego domu w Berkeley w Kalifornii. Do jego śmierci przyczyniła się zarostowa choroba wieńcowa oraz kardiomegalia (dolegliwość polegająca na powiększeniu sylwetki serca).
Kategorie: Odżywianie, Diety
Materiały prezentowane w serwisie Curae.pl służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie jest ich celem stawianie diagnozy czy sugerowanie metod leczenia. Pamiętaj, że publikowane tutaj artykuły nie stanowią fachowej porady medycznej. Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu znajdujących się na tej stronie informacji, powinieneś skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Ta strona została znaleziona m. in. przez następujące frazy: dieta szangri-la, dieta szangri-la na czym polega, dieta szangri-la zasady, dieta szangri-la opinie, dieta szangri-la ile można schudnąć, szangri la co jeść, dieta szangri la, dieta szangri-la efekty.