Strona Główna › Diety › Dieta Montignaca – zasady, efekty, wady i zalety

Dieta Montignaca – zasady, efekty, wady i zalety

Dieta Montignaca, a właściwie metoda Montignac, to sposób na zdrowe odżywianie się i odchudzanie. Kurację opracował Francuz, Michel Montignac, który sam także miał kiedyś problem z nadwagą. Metodę wypróbował więc na sobie samym i okazała się bardzo skuteczna.

Montignac odkrył mianowicie, że przyczyna otyłości nie leży w nadmiernym i kalorycznym jedzeniu, ale przede wszystkim w nieprawidłowym odżywianiu się. Po każdym naszym posiłku, w którym są obecne węglowodany, wzrasta we krwi poziom glukozy. Reakcją trzustki jest produkcja insuliny, która ma za zadanie unormować ten poziom.

Wszystko jest dobrze, gdy nasza trzustka pracuje prawidłowo, wydzielając odpowiednią do potrzeb ilość insuliny i kiedy cały proces działa bez zarzutu. Problem pojawia się, gdy trzustka zaczyna produkować za dużo insuliny – uruchamia się wtedy proces magazynowania tłuszczu w naszym ciele. Czasem mamy do czynienia z tzw. insulinoodpornością – poziom glukozy we krwi nie spada, pomimo dużej ilości insuliny, co powoduje jeszcze większą jej produkcję i w konsekwencji przybieranie na wadze.

Dieta Montignac została stworzona przez Francuza, pracownika firm farmaceutycznych, Michela Montignac. Żył on stosunkowo niedawno, urodził się w 1944 roku, a zmarł w roku 2010. Był człowiekiem, który szukał sposobu na schudnięcie, ponieważ sam borykał się z nadwagą. Dzięki posiadaniu dostępu do aktualnych wyników badań dotyczących żywienia i odchudzania odkrył, gdzie leży przyczyna otyłości.

Po pierwsze – spożywamy produkty zawierające węglowodany.

Po drugie – wzrasta poziom cukru we krwi. Im wyższy indeks glikemiczny zjedzonych pokarmów, tym poziom cukru rośnie gwałtowniej.

Po trzecie – reakcją organizmu na ten wzrost jest wydzielanie przez trzustkę insuliny.

Po czwarte – duże wahania poziomu cukru we krwi mogą rozregulować trzustkę, która wyprodukuje więcej insuliny niż to konieczne. Z kolei nadmiar tego hormonu powoduje niezdrowe odkładanie się tłuszczu w naszym ciele. Szybki spadek poziomu glukozy we krwi staje się natomiast przyczyną napadów głodu, skutkiem czego za dużo jemy.

Podsumowując, według Montignaca, przyczyną otyłości nie jest wcale nadmiar kalorii, lecz obecność "złych" węglowodanów w diecie, gwałtownie podnoszących poziom cukru we krwi.

Pierwsza książka opisująca powyższe zasady wywołała nie lada poruszenie, gdyż podważała podstawy ówczesnej dietetyki. Dziś metoda Montignaca nikogo nie dziwi, została doceniona przez większość lekarzy i dietetyków, którzy polecają tę dietę bez obaw.

Jak działa dieta Montignaca?

Michel Montignac mawiał często: "Minimum zakazów, maksimum rozkoszy kulinarnych". I to jest właśnie myśl przewodnia (motto) stworzonej przez niego metody, której celem jest nie tylko pozbycie się zbędnych kilogramów. Ma nam ona również pomóc w utrzymaniu właściwej wagi i zachowaniu zdrowia już do końca życia.

Metoda Montignac składa się z dwóch faz:

Faza pierwsza trwa zwykle od 2 do 3 miesięcy, w którym to czasie następuje utrata wagi, średnio 3 kg w ciągu 2 tygodni.

Aby to osiągnąć, należy przestrzegać następujących zasad:

• spożywać produkty węglowodanowe o niskim indeksie glikemicznym – 50 lub mniej (patrz tabela);
• każdego dnia zjadać co najmniej 3 posiłki, najlepiej o stałych porach: obfite śniadanie, obiad normalny, kolacja lekka (3-4 godziny przed snem);
• nie spożywać jednocześnie tłuszczów i węglowodanów o wyższym IG;
• unikać produktów mających je jednocześnie w swoim składzie np. frytek, wątróbki, czekolady, orzechów, awokado itp.;
• posiłki mogą być albo węglowodanowo-białkowe, albo białkowo-tłuszczowe; przy tych ostatnich dopuszcza się tylko węglowodany o IG do 35;
• na śniadanie spożywać głównie węglowodany, na obiad białka + tłuszcze, na kolację posiłek węglowodanowo-białkowy lub białkowo-tłuszczowy;
• trzeba zachować odpowiednie przerwy pomiędzy posiłkami – minimum 3 godz., a po posiłku tłuszczowym – 4 godz.; odstęp nie może być jednak dłuższy niż 6 godzin;
• codziennie spożywać białka w ilości proporcjonalnej do własnej wagi – 1,5  grama na 1 kg masy ciała (gdy osiągniemy już właściwą wagę, wystarczy 1 g na 1 kg);
• w skład dziennej diety musi wchodzić błonnik (40 g); nie tylko usprawnia on metabolizm, ale też obniża poziom cukru we krwi;
• owoce spożywać na czczo – pół godz. przed śniadaniem; wyjątek stanowią maliny, jeżyny czy truskawki;
• do każdego posiłku dodawać warzywa;
• należy unikać nasyconych kwasów tłuszczowych (zawartych np. w wędlinach, tłustym nabiale), a wybierać zdrowe tłuszcze omega 3 (np. ryby) oraz kwasy tłuszczowe jednonienasycone (np. oliwa z oliwek);
• każdego dnia wypijać ok. 2 litry płynów, ale pić je wyłącznie między posiłkami.

Faza druga, która powinna trwać już przez resztę życia, ma na celu utrwalenie nowej wagi. Należy nadal stosować się do zasad fazy I, wystrzegać się węglowodanów o IG wyższym niż 50, unikać tłuszczu. Wolno jednak spożywać węglowodany o IG mniejszym niż 50 w połączeniu z tłuszczami. Od czasu do czasu można pozwolić sobie na mały deser lub kieliszek wina. Jeśli nauczymy się właściwie szacować efekt spożycia węglowodanów, poznamy ładunek glikemiczny pokarmów, będziemy mogli spożywać także produkty o wyższym IG.

Zalety diety Montignaca

• nie wymaga ograniczania ilości spożywanych pokarmów, tylko właściwego ich dobierania;
• nie musimy liczyć kalorii – według Montignaca mają one niewiele wspólnego z otyłością;
• dieta jest odpowiednio zbilansowana i dostarcza organizmowi wszystkie potrzebne składniki odżywcze; jest więc dietą zdrową;
• reguluje pracę trzustki;
• pomaga zapobiegać cukrzycy typu II, a także obniża ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych;
• dieta opiera się na podstawach naukowych, a jej skuteczność potwierdzono licznymi badaniami;
• uczy zdrowego stylu odżywiania;
• wpływa korzystnie na wygląd zewnętrzny;
• poprawia ogólne samopoczucie.

Wady diety Montignaca

• trzeba studiować tablice indeksów glikemicznych;
• musimy zrezygnować z wielu produktów, których IG jest za wysoki;
• często trzeba całkowicie zmienić sposób odżywiania, a to nie jest łatwe;
• dieta wymaga wyrzeczenia się cukru, a my go najbardziej lubimy;
• niektóre zalecane w diecie Montignac produkty zakupimy jedynie w sklepach ze zdrową żywnością;
• może nastąpić wzrost wydatków na jedzenie;
• istnieje niebezpieczeństwo, że skoro nie musimy liczyć kalorii, zaczniemy się zbytnio objadać i wcale nie schudniemy;
• uważać muszą zwłaszcza osoby, które stosowały dotąd dietę niskokaloryczną – mogą tylko powoli zwiększać ilość kalorii w posiłkach (średnio 100 kcal co 5 dni).

Zalecane produkty

• produkty węglowodanowe o niskim indeksie glikemicznym;
• pieczywo pełnoziarniste (tylko rano), razowy makaron al dente, ryż brązowy;
• niskotłuszczowy nabiał, jajka;
• chude mięso i ryby (te mogą być tłuste);
• owoce i warzywa;
• samodzielnie wyciskane soki warzywne;
• dżemy bez cukru, ewentualnie z dodatkiem fruktozy;
• kawa bezkofeinowa;
• świeże zioła.

Wykreśl z jadłospisu

• produkty o indeksie glikemicznym powyżej 50;
• słodycze i cukier, także miód i oczywiście słodkie napoje;
• produkty z białej mąki;
• biały ryż;
• kukurydzę;
• ziemniaki;
• banany;
• tłuste mleko i nabiał;
• mocną kawę i herbatę;
• piwo.

Dieta Montignaca: dla kogo?

Metoda odżywiania opracowana przez Montignaca może być stosowana właściwie przez każdego, kto chce pozbyć się zbędnych kilogramów, a wraz z nimi złych nawyków żywieniowych. Szczególnie polecana jest chorym na cukrzycę. Osoba pragnąca prowadzić zdrowy styl życia i ustrzec się przed chorobami takimi jak miażdżyca, otyłość czy cukrzyca, także może z powodzeniem zastosować metodę Montignaca.

Kategorie: Odżywianie, Diety