Strona Główna › Choroby › Cellulit

Czym jest cellulit?

Jeżeli bez specjalnego przypatrywania się widzisz swój cellulit, najprawdopodobniej osiągnął już zaawansowane stadium. Być może jednak jeszcze nie jest tak źle i dopiero zaczynasz wyczuwać grudki pod skórą.

Dowiedz się, jak w szybki i bardzo prosty sposób określić stadium swojego cellulitu. Poniżej znajdziesz kilka porad, jak zrobić to w domu oraz w jaki sposób interpretować otrzymane wyniki.

Czym jest cellulit?

Jest również znany jako lipodystrofia, otyłość edematosa, status protrusus curtis, serowa skóra czy – bardziej powszechnie – pomarańczowa skórka. Dermatolodzy twierdzą, że cellulit może dotyczyć nawet 80 procent kobiet w pewnym momencie ich życia. Natomiast u mężczyzn praktycznie nie występuje (mężczyźni mają o połowę mniej komórek tłuszczowych niż kobiety) i towarzyszy zazwyczaj jedynie stanom patologicznym, jak podczas leczenia raka prostaty za pomocą estrogenów czy przy zaburzeniach wydzielania androgenów.

Cellulit to stan, w którym pod skórą pojawiają się obszary ze złogami tłuszczu, nadając w ten sposób skórze liczne zagłębienia i wybrzuszenia, jednocześnie niszcząc jej wygląd. Cellulit jest najbardziej widoczny na piersiach, pośladkach, udach i brzuchu. Zwykle występuje po okresie dojrzewania. Kiedy się pojawi, struktura skóry staje się pomarszczona, włóknista, a w dotyku grudkowata. Objawy cellulitu są uzależnione od stopnia zaawansowania. Oczywiście, im wyższy stopień, tym gorzej. Trudniej z nim walczyć.

Uwaga! Cellulitu nie wolno mylić z cellulitisem, który jest chorobą tkanki łącznej wywołaną infekcją bakteryjną. Objawy są tutaj podobne, lecz dołączają do nich ból, pieczenie oraz purpurowe zabarwienie skóry.

W tym miejscu należy zauważyć również, że cellulit jest często efektem naturalnego starzenia się skóry, podobnie jak zmarszczki. Nie można go uważać za chorobę. Chyba że stanie się naprawdę wyraźnie widoczny i towarzyszy mu nadwaga. Wówczas najczęściej jest już diagnozowany jako jednostka chorobowa. To dlatego, że występowanie cellulitu jest bezpośrednio związane z tłuszczem, a objawy nasilają się wraz ze wzrostem wagi organizmu.

Cellulit jest często klasyfikowany za pomocą czterech klas czy też stadiów rozwoju:

• Klasa 1 – brak jakichkolwiek objawów klinicznych, ale badania mikroskopowe komórek wykrywają podstawowe zmiany anatomiczne.
• Klasa 2 – poza zmianami anatomicznymi wykazanymi przez badania mikroskopowe, skóra jest blada, ma niższą niż normalnie temperaturę oraz jest mniej elastyczna.
• Klasa 3 – skóra charakteryzuje się widoczną szorstkością (niczym skórka pomarańczowa). Oczywiście towarzyszą temu wszystkie objawy z klasy 2.
• Klasa 4 – na skórze pojawiają się bardzo duże zniekształcenia. Mogą być nawet bolesne w dotyku (w skrajnych przypadkach).

Ciekawostka

Czy cellulit zawsze istniał? Nie zawsze. Jeszcze do połowy XX wieku był słabo znany, ponieważ występował tak rzadko, że nie prowadzono w tym temacie praktycznie żadnych badań. Co więcej, dawniej duże uda nie były uważane za objaw choroby, lecz sugerowały siłę i witalność kobiety. Były też uważane za oznakę jej zdolności do prokreacji. Wielu mężczyzn preferowało właśnie takie kształty.

Słowo cellulit powstało dopiero w 1920 roku, a stworzono je na potrzeby firm świadczących usługi związane z urodą (Spa, salony piękności, etc.). Cellulit zaczął być szerzej znany dopiero pod koniec lat 60-tych XX wieku, kiedy słowo to zaczęło się pojawiać w artykułach magazynu Vogue. Od tego czasu ludzie zaczęli sądzić, że jest to choroba. Wbrew powszechnej wówczas opinii lekarzy, iż jest to "normalny stan wielu kobiet".

Rodzaje cellulitu

Cellulit wodny – pojawia się najwcześniej. Jeśli ściśniesz fałdy skóry palcami, pojawia się nierówna powierzchnia, widać nieznaczne opuchlizny. Na tym etapie pomoże właściwa gimnastyka.

Cellulit tłuszczowy – skóra pokryta jest zagłębieniami, wyczuwalnymi grudkami i drobnymi guzkami. Komórki tłuszczowe są powiększone. Trzeba poświęcić znacznie więcej wysiłku, by ten rodzaj cellulitu zwalczyć. Sposoby na cellulit tłuszczowy to ruch i intensywnie działające kosmetyki.

Skóra materacowa – liczne guzki i zagłębienia są bardzo dobrze widoczne. Niedokrwiony, pobrużdżony obszar staje się coraz większy. Skóra może mieć w tych miejscach obniżoną temperaturę. Te zmiany są nieodwracalne, można je tylko zahamować. Gdy do nich doprowadzimy, nie pomoże nam już nawet lekarz medycyny estetycznej.

Przyczyny powstawania cellulitu

Przyczyny cellulitu nie są dobrze poznane, ale istnieje kilka teorii, które tłumaczą jego powstawanie. Wśród nich są:

• Hormony – podejrzewa się, że odgrywają ważną rolę w rozwoju cellulitu. Wiele osób uważa, że insulina, estrogeny, hormony tarczycy oraz prolaktyna są częścią procesu tworzenia się cellulitu.
• Geny – niektóre geny są niezbędne do rozwoju cellulitu. To one predysponują osobę do szczególnych cech związanych z pojawianiem się cellulitu, takich jak płeć, rasa, powolny metabolizm, rozmieszczenie tkanki tłuszczowej tuż pod skórą czy niewydolność krążenia.
• Zła dieta – ludzie, którzy jedzą zbyt dużo tłuszczu, węglowodanów i soli, a zbyt mało błonnika, mogą być bardziej narażeni na pojawienie się cellulitu. Najbardziej "sprzyjające" powstawaniu cellulitu są dania typu fast-food – smażone, tłuste, z dużą ilością soli.
• Zaburzenia metabolizmu – czyli nieprawidłowa przemiana materii. W takim przypadku toksyny nie są prawidłowo wydalane i odkładają się pomiędzy komórkami tłuszczowymi.
• Styl życia – cellulit jest bardziej powszechny u osób palących papierosy, nieuprawiających sportu, prowadzących siedzący tryb życia. Również wysoki poziom stresu jest często związany w występowaniem cellulitu.
• Odzież – noszenie obcisłej bielizny ogranicza przepływ krwi w pośladkach, co w pewnych przypadkach może przyczyniać się do powstawania cellulitu.
• Stosowanie środków antykoncepcyjnych opartych na hormonach (pigułki antykoncepcyjne).

Cellulit najczęściej jest związany z siedzącym trybem życia, co – jak wiadomo – jest plagą rozwiniętych społeczeństw. Przepływ krwi jest upośledzony na skutek spędzania większości czasu w pozycji siedzącej. Wiąże się to również z nadwagą i złymi nawykami, jak chociażby nałogi. Ogólnie rzecz ujmując, cellulitowi sprzyja niezdrowy tryb życia. Pozostań więc przy dobrych nawykach, jeśli chcesz uniknąć cellulitu. W ten sposób nigdy nie będziesz musiała go leczyć. Po prostu zapobiegniesz jego powstawaniu lub chociaż znacznie go zminimalizujesz.

Gromadzenie tłuszczów (tzw. lipogeneza) ma miejsce tuż pod skórą, w adipocytach – komórkach syntezujących i magazynujących tłuszcze proste. Cała sztuka polega na tym, żeby zachować równowagę pomiędzy ilością spożywanych tłuszczy a lipogenezą. Osoba, która zaburzy tę równowagę, doprowadzi do gwałtownego przyrostu tkanki tłuszczowej. Przy okazji dojdzie do ściśnięcia naczyń limfatycznych i krwionośnych, co utrudni właściwą cyrkulację toksyn i wody w organizmie.

Jak się pozbyć cellulitu?

Istnieje kilka metod leczenia, które pozwalają usunąć cellulit, ale żadna z nich nie została ostatecznie zweryfikowana w literaturze naukowej i medycznej. Są to metody terapeutyczne – fizyczne lub mechaniczne – i obejmują:

• masaż stymulujący przepływ limfy;
• termoterapię;
• terapię za pomocą fal radiowych;
• ultradźwięki;
• endermologię;
• stymulację elektryczną;
• masaż pneumatyczny;
• terapię magnetyczną.

Pamiętaj, że skuteczność powyższych technik nie została udowodniona naukowo.

Aby pokonać cellulit, z pewnością nie wystarczą jednak powyższe metody. Dobre chęci czy drogie kosmetyki również nie okażą się skuteczne, jeśli nie będą wiązały się ze zmianą szkodliwego trybu życia. Jeśli natomiast cellulit jest wynikiem zaburzeń hormonalnych, nie obejdzie się bez wizyty u lekarza. W takim wypadku nie warto walczyć z cellulitem na własną rękę.

Medyczne sposoby usuwania cellulitu obejmują leki, które – co do zasady – mają działać w tkankach tłuszczowych. Istnieje szeroka gama środków farmakologicznych, które są wykorzystywane do pozbycia się cellulitu, w tym:

• pentoksyfilina;
• adrenalina;
• blokery alfa;
• blokery beta;
• miłorząb dwuklapowy;
• rutyna (łac. rutosidum);
• metyloksantyny (kofeina i teobromina);
• aminokwasy;
• kasztan indyjski.

Pamiętaj, że cellulit nie rozwija się w mgnieniu oka. Nigdy cię więc nie zaskoczy. Najczęściej potrzebuje wielu lat, żeby w ogóle zaczął być wyraźnie dostrzegalny. Nie możesz też liczyć na to, że pozbędziesz się go w ciągu jednej nocy czy w wyniku kilkunastodniowej terapii. Będziesz potrzebowała determinacji, wytrwałości, systematyczności oraz silnej motywacji. Tylko w ten sposób pokonasz cellulit.

Więcej na temat zwalczania cellulitu przeczytasz w artykule: Jak pozbyć się cellulitu?

Kategorie: Zdrowie, Choroby